Jeugdspelers starten nieuw hoofdstuk

Ze stonden al regelmatig samen op het veld, maar dit seizoen is het menens: Lana, Arne, Daan en Maité maken de overstap van de U19 naar de kern van ASKC. Voor wie hen kent, is dat geen verrassing. Ze zijn ambitieus, goed op elkaar ingespeeld en hebben allemaal hun eigen stijl. We spraken hen over hoe ze deze nieuwe stap beleven — met een mix van ambitie, plezier en een flinke dosis zelfkennis.

De overstap voelt voor iedereen als een nieuwe fase, maar niet als een sprong in het onbekende. “Ik voel me al zeer welkom,” zegt Lana. Voor Arne voelt het “heel goed” en hij kijkt er hard naar uit. Maité vindt het vooral cool dat jeugdspelers naar hen opkijken, al geeft ze toe dat het ook een beetje spannend is.

Over hun mooiste moment bij ASKC zijn drie van de vier opvallend eensgezind: de U15-zaaltitel. “Arne stond toen in mijn vak,” zegt Daan. “Dat was echt een topmoment.” Lana herinnert zich vooral de groep waarmee ze is doorgegroeid. Arne knikt: “We waren toen echt één geheel.” Maité kiest voor een ander soort hoogtepunt aangezien ze toen nog niet bij ASKC speelde: “Vorig jaar in de U19 kwam ik in een toffe ploeg terecht, met trainers die altijd het beste uit ons haalden.”

De club betekent voor hen meer dan korfbal. “ASKC is zoals mijn tweede thuis,” zegt Arne. “Ik heb er mijn beste vrienden leren kennen.” Maité vertelt dat ze bij ASKC heeft geleerd om door te zetten, ook als het even tegenzit. Daan voegt toe dat hij hier vrienden voor het leven heeft gemaakt.

Hun doelen voor dit seizoen zijn uiteenlopend. Lana wil zich blijven inzetten en hoopt met de ploeg te stijgen. Arne mikt op constantere prestaties. Maité houdt het iets eenvoudiger: “Plezier hebben en geen nieuwe blessures oplopen.”

De band naast het veld? Die is cruciaal. “Als die er niet is, merk je dat meteen op het veld,” zegt Lana. Arne benadrukt het vertrouwen dat je nodig hebt om goed samen te spelen. Maité vindt dat hun sterke band hen helpt om elkaar te motiveren.

En dan zijn er nog de kleine rituelen. Daan pakt het technisch aan: foamrollen en een massage gun — “alles losmaken voor ik het veld op ga.” Maité? Die maakt haar sportzak al de dag voordien klaar en checkt hem nadien nog drie keer. En dan is er Arne, met misschien wel het meest aparte ritueel van de vier: “Voor elke wedstrijd eet ik een banaan en ga naar het toilet. Zo ben ik lichter en kan ik sneller lopen.” zegt hij met een grijns.

Wat voelen ze voor een spannende wedstrijd? Daan wuift het weg: “Pressure? What pressure?” Maité heeft haar eigen mantra: “Heb plezier, doe je best, je kan het!” en Arne zoekt rust in muziek.

Als ze één aspect van hun spel verder willen perfectioneren, kiest Lana voor de rebound. Arne wil zijn één-tegen-één verdediging aanscherpen. Maité zou graag meer kansen durven nemen in een wedstrijd. Daan voelt dat hij soms zijn tegenstander niet helemaal onder controle heeft en wil hierin groeien.

Over elkaar zijn ze ook lovend. Lana bewondert Maité haar krachtige inside. “Ze is snel, maakt makkelijk een doorloper en kan goed schieten. Ze is altijd enthousiast en dat steekt anderen aan.” Maité noemt Lana “een dame die elke ploeg nodig heeft.” Arne noemt Daan dan weer “een heel complete speler die het verschil kan maken op belangrijke momenten.” En Daan prijst Arne zijn veelzijdigheid: “Hij kan zowel goals maken als rebounden, en hij is altijd motiverend naar zijn medespelers toe.”

Tot slot vroegen we hun advies aan jongere spelers. Daan is duidelijk: “Om een goede korfballer te worden moet je meer trainen dan enkel op de club.” Lana houdt het simpel: plezier én inzet. Arne citeert: “90% of succes is showing up.” Maité sluit af met: “Volg je dromen en geef vooral niet op!”

Wij zijn alvast benieuwd hoe ze het er vanaf gaan brengen en welke stappen ze zetten dit seizoen.

Succes!